هوش مصنوعی به هوشی که یک ماشین از خود نشان میدهد و یا به دانشی در کامپیوتر که سعی در ایجاد آن دارد گفته می شود. جان مک کارتی “پدر علم و دانش ماشین های هوشمند”، واژه هوش مصنوعی را در سال ۱۹۵۶ به کار برد. تحقیقات و جستجوهای انجام شده برای رسیدن به ساخت چنین ماشین های مرتبط با بسیاری از علوم دیگر مانند رایانه، روان شناسی، فلسفه، عصب شناسی، علوم ادراکی، تئوری کنترل، احتمالات، بهینه سازی و منطق می باشد.
هنوز تعریف دقیقی برای هوش مصنوعی ارائه نشده است که مورد قبول همه دانشمندان صاحب نظر در این زمینه باشد و این خود به علت آن است که اساس این موضوع یعنی هوش مورد جنجال و اختلاف است و تعریف جامعی درباره آن وجود ندارد. بطور کلی ماهیت وجودی هوش به مفهوم جمع آوری اطلاعات، استقرار و تحلیل تجربیات به منظور رسیدن به دانش و یا ارائه تصمیم میباشد.
در واقع هوش به مفهوم به کارگیری تجربه به منظور حل مسائل دریافت شده تلقی میشود. هوش مصنوعی علم و مهندسی ایجاد ماشین هایی با هوش با به کارگیری از کامپیوتر و الگوگیری از درک هوش انسانی و یا حیوانی و نهایتاً دستیابی به مکانیزم هوش مصنوعی در سطح هوش انسانی میباشد.
در مقایسه هوش مصنوعی با هوش انسانی میتوان گفت که انسان قادر به مشاهده و تجزیه و تحلیل مسایل در جهت قضاوت و اخذ تصمیم می باشد در حالی که هوش مصنوعی مبتنی بر قوانین و رویه هایی از قبل تعبیه شده بر روی کامپیوتر میباشد.
در نتیجه علی رغم وجود کامپیوترهای بسیار کارا و قوی در عصر حاضر ما هنوز قادر به پیاده کردن هوشی نزدیک به هوش انسان در ایجاد هوش های مصنوعی نبوده ایم. بطور کلّی، هوش مصنوعی را میتوان از زوایای متفاوتی مورد بررسی و مطالعه قرار داد.
مابین هوش مصنوعی به عنوان یک هدف، هوش مصنوعی به عنوان یک رشته تحصیلی دانشگاهی، و یا هوش مصنوعی به عنوان مجموعه فنون و راه کارهایی که توسط مراکز علمی مختلف و صنایع گوناگون تنظیم و توسعه یافته است باید تفاوت قائل بود.
تاریخچه هوش مصنوعی:
هوش مصنوعی علمی است جوان با قدمتی کمی بیش از نیم قرن. مباحث هوش مصنوعی پیش از بوجود آمدن علوم الکترونیک، توسط فلاسفه و ریاضی دانانی نظیر بول (Boole) که اقدام به ارائه قوانین و نظریه هایی در باب منطق نمودند، مطرح شده بود.
در سال ۱۹۴۳ با اختراع رایانه های الکترونیکی، هوش مصنوعی، دانشمندان را به چالشی بزرگ فراخواند. بنظر میرسید، فناوری در نهایت قادر به شبیه سازی رفتارهای هوشمندانه خواهد بود. با وجود مخالفت گروهی از متفکرین با هوش مصنوعی که با دیده تردید به کارآمدی آن می نگریستند تنها پس از چهار دهه، شاهد تولد ماشین های شطرنج باز و دیگر سامانه های هوشمند در صنایع گوناگون هستیم.
نام هوش مصنوعی در سال ۱۹۶۵ میلادی به عنوان یک دانش جدید ابداع گردید. البته فعالیت در زمینه این علم از سال ۱۹۶۰ میلادی شروع شده بود. بیش از نیم قرن پیش، هنگامی که هنوز هیچ تراشه سیلیکونی ساخته نشده بود، آلن تورینگ یکی از بحث برانگیزترین پرسش های فلسفی تاریخ را پرسید. او گفت: آیا ماشین میتواند فکر کند؟ و اندکی بعد کوشید به پیروی از این قاعده که هر ادعای علمی باید از بوته آزمایش سربلند بیرون بیاید، پرسش فلسفی خود را با یک آزمایش ساده و در عین حال پیچیده جایگزین کند. او پرسید: آیا یک ماشین یک کامپیوتر می تواند بازی تقلید را با موفقیت پشت سر بگذارد؟ آیا ماشین میتواند از انسان چنان تقلید کند که در یک آزمون محاوره ای نتوانیم تفاوت انسان و ماشین را تشخیص دهیم؟ او در سال ۱۹۵۰ براساس محاسباتی تخمین زد که ۵۰ سال بعد کامپیوتری با یک میلیارد بیت حافظه خواهد توانست به موفقیت هایی در این زمینه دست پیدا کند.
هوش مصنوعی در حال تحولات سریعی است و تأثیرات آن بر بازار کار نقش مهمی دارد. این فناوری نه تنها ایجاد فرصت های شغلی جدید میکند بلکه چالش های امنیتی نیز به همراه دارد. امنیت شغلی در زمینه هوش مصنوعی نیازمند توسعه استاندارد ها و سیاست های جدیدی است تا از حقوق کارکنان و جلوگیری از سوءاستفاده این فناوری تضمین شود.
علاوه بر این، موضوع حفظ امنیت در هوش مصنوعی شامل مواردی چون حفاظت از داده های حساس، پیشگیری از تبعات اجتماعی ممکن و مسائل حقوقی است. توسعه الگوریتم های شفاف و قابل تفسیر نیز امکان اعتماد به بیشترین اندازه را در این حوزه ارتقا میدهد.
اینکه چگونه هوش مصنوعی در جهت ارتقاء بهره وری و ایجاد اشتغال ایمن در آینده هدایت شود، نیازمند همکاری فعال بین صنعت، دولت و جامعه علمی است. توسعه مهارت های جدید و آموزش مداوم برای کارکنان نقش مهمی در امنیت شغلی در دنیای هوش مصنوعی دارد.
سیاستگذاری ها باید تشویق به ایجاد فرآیندها و مکانیسم هایی برای تطابق سریع با تغییرات درخواستی از سوی بازار کار داشته باشند. همچنین، افزایش همکاری بین قطاع های مختلف و تدابیری همچون حفاظت از حریم خصوصی و تعیین مسئولیت های واضح نیز از اهمیت ویژه ای برخوردارند.
هوش مصنوعی به عنوان یک حوزه فناوری پیشرفته، تأثیرات اجتماعی و اقتصادی گسترده ای ایجاد کرده و به چالش های جدیدی، از جمله امنیت شغلی، منجر شده است. در این مقدمه، به بررسی تعاملات بین هوش مصنوعی و امنیت شغلی، فرصت ها و چالش های این ارتباط، و نیازمندی های مطرح برای ایجاد یک محیط کار ایمن و پایدار، پرداخته خواهد شد.
در این مقاله، تضاد بین ایجاد فرصت های شغلی جدید توسط هوش مصنوعی و نگرانی های امنیتی از جمله نقاط مهم مورد بررسی قرار میگیرد. تکنولوژی های هوش مصنوعی نه تنها می توانند به بهبود بهره وری و ایجاد شغل های نوآورانه کمک کنند، بلکه نیازمند مدیریت موازی مسائل امنیتی نیز هستند. در این سیاق، ارتقاء استانداردها، آموزش مهارت های جدید، و همکاری بین اقشار مختلف جامعه اهمیت زیادی پیدا میکند.
علاوه بر این، لازم است به چگونگی حفاظت از داده های حساس در محیط کار هایی که از هوش مصنوعی بهره میبرند، توجه کامل شود. توسعه الگوریتم های شفاف و توضیح پذیر میتواند به افزایش اعتماد به این فناوری و کاهش ریسک های امنیتی کمک کند. به نظر میرسد که تدابیری مبتنی بر هماهنگی میان صنعت، دولت، و جامعه علمی، میتواند به ایجاد یک محیط کاری پویا و امن با نگاهی به آینده کمک کند. همچنین، توجه به مسائل حقوقی و اخلاقی مرتبط با هوش مصنوعی از اهمیت بالایی برخوردار است. در پیچیدگی های این موضوع، آموزش مداوم و به روزرسانی مهارت های کارکنان در دسترسی به فناوری های هوش مصنوعی میتواند نقش کلیدی ایفا کند. ایجاد یک فرآیند سیاست گذاری منعطف و سازگار با تغییرات سریع در بازار کار، از دیگر اقدامات لازم برای ایجاد امنیت شغلی است. همچنین، توسعه راهکارهای حفاظت از حریم خصوصی، تعیین مسئولیت های واضح و افزایش همکاری بین اشخاص مختلف در فرآیند اجرای هوش مصنوعی، میتوانند به ارتقای امنیت شغلی و جلوگیری از مسائل ناخواسته کمک کنند.
هوش مصنوعی و امنیت شغلی
هوش مصنوعی، از یک سو، فرصت های شغلی نوآورانه ایجاد میکند اما از سوی دیگر چالش هایی امنیتی را به همراه دارد. از جمله نقش های مثبت هوش مصنوعی در امنیت شغلی میتوان به افزایش بهره وری، اتوماسیون و ساختاردهی مهارت ها اشاره کرد. این فناوری میتواند در حل مسائل پیچیده و افزایش توانمندی های انسانی کمک کند.
هرچند که هوش مصنوعی بهبوداتی در شغل ها ایجاد میکند، اما مسائل امنیتی نیز وجود دارد. نگرانی های مرتبط با افشای داده های حساس، تصمیمات ناعادلانه توسط الگوریتم ها و نیاز به مهارت های جدید کارکنان در مقابل تغییرات سریع فناوری، از جمله چالش های امنیت شغلی مرتبط با هوش مصنوعی هستند.
در مقدمه موضوع امنیت شغلی و هوش مصنوعی، بحران های امنیتی ناشی از پیشرفت تکنولوژی و اتوماسیون را مورد بررسی قرار دهیم. همچنین، تأثیر راهکار های هوش مصنوعی بر سطح امنیت در محیط کار و نیاز به تدابیر امنیتی متناسب با این فناوری را برجسته کنیم در ادامه، میتوان به اهمیت همکاری بین توسعه دهندگان هوش مصنوعی و تخصص های امنیتی اشاره کرد. ترکیب دانش فنی و امنیتی در فرآیند طراحی و پیاده سازی سیستم های هوش مصنوعی میتواند به بهبود امنیت شغلی کمک کند.
همچنین، ارتقاء قوانین و مقررات مرتبط با حفاظت اطلاعات شخصی و حقوق کارکنان در زمینه هوش مصنوعی از جمله نکاتی است که می تواند به تقویت امنیت شغلی در دنیای هوش مصنوعی کمک کند. نیاز به ایجاد استاندارد ها و فرآیند های یکپارچه برای امنیت هوش مصنوعی را مطرح کنیم. تعیین دستورالعمل ها و فهم واضح از مسائل اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در محیط کار، نقش مهمی در تضمین امنیت شغلی ایفا میکند.
علاوه بر این، توسعه تکنولوژی های مبتنی بر هوش مصنوعی باید به طور هماهنگ با تدابیر امنیتی پیشرو در جهان تکنولوژی حرکت کند، تا از نقاط ضعف محتمل در سیستم ها جلوگیری شود و امنیت شغلی تضمین گردد.
نقش تفکر استراتژیک و پایداری در مدیریت امنیت شغلی در مقابل چالش های ناشی از هوش مصنوعی را بررسی کنیم. توسعه راهکارهای نظارتی پیشگیرانه و تشخیصی به منظور شناسایی به سرعت تهدیدات جدید از اهمیت بالایی برخوردار است. علاوه بر این، تبیین راهکارهایی برای حفاظت از حریم خصوصی کارکنان در محیط های کار با هوش مصنوعی نقطه مهمی است که باید در ادامه به آن پرداخته شود.
استفاده متعادل از داده ها و حفظ اعتماد در محیط کار اموری است که امنیت شغلی را تقویت میکند. همچنین، لازم است به اهمیت آموزش و آگاهی کارکنان در زمینه امنیت هوش مصنوعی اشاره کنیم. آموزش به روز و کامل برای اعضای تیم های فنی و غیرفنی، افزایش سطح آگاهی در مورد تهدیدات امنیتی حاصل از هوش مصنوعی و روش های مقابله با آن را فراهم میکند.
ضرورت ایجاد یک فرهنگ امنیتی در سازمان ها نیز یکی از نکات حائز اهمیت است. این فرهنگ میتواند از طریق ترویج ارزش های امنیتی و تشویق به گزارش دهی تهدیدات، به تقویت امنیت شغلی و حفاظت از فعالیت های سازمان کمک کند. توجه به اهمیت همکاری بین صنعت و دولت را بیان کنیم. تعیین وضعیت قوانین و مقررات امنیتی در حوزه هوش مصنوعی توسط دولت ها، به عنوان یکی از عوامل اساسی در تضمین امنیت شغلی، نقش اساسی دارد.
همچنین، اشتراک تجارب و دانش در حوزه امنیت هوش مصنوعی بین شرکت ها و صنعت های مختلف میتواند به افزایش سطح امنیتی جامعه کسب و کاری کمک کرده و از نظریه تا عمل، امنیت شغلی را تقویت نماید.
هوش مصنوعی با ارتقاء بهره وری و اتوماسیون در محیط های کار، نقش مهمی در امنیت شغلی ایفا میکند. از جمله نقاط مهم میتوان به:
۱.تشخیص تهدیدات: هوش مصنوعی قابلیت تجزیه و تحلیل حجم زیادی از داده ها را داراست و میتواند به شناسایی الگوهای ناشناخته و تهدیدات امنیتی کمک کند.
۲.پیشبینی حوادث: با استفاده از الگوریتم ها و مدل های پیش بینی، هوش مصنوعی می تواند به تشخیص مسائل امنیتی پیشواز بپردازد و برنامه های مناسب برای پیشگیری از حوادث تدوین کند.
۳.تقویت نظارت: سیستم های هوش مصنوعی میتوانند بهبود نظارت بر فعالیت ها و تشخیص خودکار تغییرات مشکوک در سیستم ها را فراهم کنند.
۴.آموزش و آگاهی: با استفاده از هوش مصنوعی می توان برنامه های آموزشی خودکار و تخصصی در زمینه امنیت شغلی تدوین کرد و به بهبود آگاهی کارکنان پیرامون تهدیدات کمک کرد.
۵.پاسخ سریع: اتوماسیون و هوش مصنوعی میتوانند در پاسخ سریع به حملات امنیتی و کاهش زمان ترتیبات امنیتی تاثیرگذار باشند.
با این ترکیب از تکنولوژی هوش مصنوعی و تدابیر امنیتی، امکان تحقق محیط کار امن تر و مقاوم تر در برابر تهدیدات بهبود مییابد.
ویژگی های امنیت شغلی با توجه به هوش مصنوعی
تشخیص تقلب:با استفاده از الگوریتم ها و یادگیری ماشین، هوش مصنوعی میتواند فعالیت های تقلبی را تشخیص دهد و از اطلاعات حساس محافظت نماید.
مدیریت دسترسی: سامانه های هوش مصنوعی میتوانند به بهبود مدیریت دسترسی به منابع سازمان کمک کرده و جلوی نفوذ های غیر مجاز را بگیرند.
تحلیل رفتارها: با تحلیل الگو های رفتاری کاربران، هوش مصنوعی میتواند به شناسایی فعالیت های مشکوک و پیشگیری از تهدیدات مختلف بپردازد.
بهبود پاسخگویی به حملات: سیستم های هوش مصنوعی میتوانند در شناسایی حملات سریعاً و با دقت عمل کرده و به تصمیم گیری های امنیتی کمک نمایند.
به کمک این ویژگی ها، هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار قدرتمند در تضمین امنیت شغلی و حفاظت از فعالیت های سازمان ها در دنیای پیچیده و پویا کمک میکند.
عوامل موثر بر امنیت شغلی
توسعه تکنولوژی: سرعت توسعه و پیشرفت در زمینه هوش مصنوعی میتواند تأثیر مستقیم بر امنیت شغلی داشته باشد. تکنولوژی های جدید به وجود آمده، همراه با تهدیدات جدید امنیتی نیز می آیند.
توانمندی الگوریتم ها: کیفیت و کارایی الگوریتم های هوش مصنوعی در تشخیص تهدیدات و مدیریت امنیت شغلی تأثیر زیادی دارد. الگوریتم های به روز و مؤثر می توانند تاثیرگذاری هوش مصنوعی را افزایش دهند.
آموزش و آگاهی کارکنان: سطح آگاهی و آموزش کارکنان در زمینه امنیت هوش مصنوعی نقش حیاتی در تأثیرگذاری این فناوری بر امنیت شغلی دارد. کارکنان آگاه و آموزش دیده، میتوانند بهترین استفاده از هوش مصنوعی را داشته باشند.
قوانین و مقررات: وضع قوانین و مقررات مناسب در زمینه حفاظت از اطلاعات و حقوق کارکنان، می تواند تاثیرگذاری هوش مصنوعی بر امنیت شغلی را تعیین کند.
همکاری بین صنعت و دولت: هماهنگی و همکاری مؤثر بین صنعت و دولت در ارتقاء استانداردها و تدابیر امنیتی میتواند از تأثیر مثبتی بر امنیت شغلی در دسته هوش مصنوعی برخوردار باشد.
حفاظت از حریم خصوصی: طراحی و اجرای سیاست ها و تدابیر جهت حفاظت از حریم خصوصی کارکنان در استفاده از هوش مصنوعی نقش اساسی در ایجاد اعتماد و افزایش امنیت شغلی دارد.
مقیاس پذیری و انعطاف پذیری: قابلیت سازگاری سیستم های هوش مصنوعی با نوسانات و نیازهای متغیر محیط کار، اهمیت زیادی در امنیت شغلی دارد. این ویژگی میتواند در مقابل تهدیدات متغیر و پیچیدگی های مختلف، پایداری امنیتی را تضمین کند.
توافقنامه های امنیتی: ایجاد توافقنامه ها و قراردادهای امنیتی متناسب با انتظارات و نیازهای هوش مصنوعی، به تناسب سازمان و فعالیت های آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مدیریت ریسک: تحلیل و مدیریت ریسک های مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی، ابزاری است که میتواند در افزایش امنیت شغلی تاثیرگذار باشد. شناخت دقیق از پتانسیل تهدیدات و مخاطرات، به تصمیم گیری بهتر در مواجهه با آنها کمک میکند.
تعامل انسان و هوش مصنوعی: ایجاد یک هماهنگی موثر بین نیروهای انسانی و سیستم های هوش مصنوعی باعث ارتقاء امنیت شغلی میشود. تعامل موفق این دو، از اهمیت بالایی برخوردار است.
توجه به عدالت الگوریتمی: اطمینان از اینکه الگوریتم ها در هوش مصنوعی عدالت و بی طرفی را حفظ میکنند، از اهمیت چشمگیری برخوردار است. پیشگیری از تبعیض و اشتباهات ناشی از الگوریتم ها، به تضمین امنیت شغلی کمک میکند. با توجه به این عوامل، تفکر سازمانی جهت یک استفاده هوشمندانه از هوش مصنوعی در محیط کار و تدابیر امنیتی مناسب، اساسی است.
چالش های امنیت شغلی
تهدیدات امنیتی هوش مصنوعی: توسعه هوش مصنوعی باعث افزایش تهدیدات امنیتی متنوعی شده است. حملات متقابل، تزریق داده مخرب، و سوءاستفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی نمونه هایی از این تهدیدات هستند.
حریم خصوصی: استفاده از داده های حساس برای آموزش مدل های هوش مصنوعی میتواند خطراتی در زمینه حفظ حریم خصوصی کارکنان و مشتریان ایجاد کند، اگر تدابیر کافی امنیتی اتخاذ نشود.
تصمیم گیری الگوریتمی ناعادلانه: امکان وقوع تبعیض و ناعادلانه در تصمیم گیری های مبتنی بر هوش مصنوعی، به خصوص در موارد مربوط به منابع انسانی و تصمیمات اداری، میتواند به افت امنیت شغلی منجر شود.
پویش شغلی و تغییرات سازمانی: هوش مصنوعی میتواند باعث پویش شغلی و تغییرات در نیازهای مهارتی باشد، که نیازمند آموزش و توسعه مهارت های جدید برای کارکنان است. عدم آمادگی مواجهه با این تحولات میتواند امنیت شغلی را تهدید کند.
برای مقابله با این چالش ها، لازم است سازمان ها:
- استانداردها و مقررات امنیتی مرتبط با هوش مصنوعی را رعایت کنند.
- سیاست ها و تدابیر مربوط به حریم خصوصی و مدیریت داده را به روز کنند.
- الگوریتم ها و مدل های هوش مصنوعی را با دقت بالا و عدالت در نظر بگیرند.
- برنامه های آموزشی جهت توسعه مهارات جدید را اجرا کنند.
ترکیب موفقی از این اقدامات میتواند به حفظ امنیت شغلی در آیندهای که هوش مصنوعی به طور گسترده در محیط های کار مورد استفاده قرار میگیرد، کمک کند. در نتیجه، هوش مصنوعی با ایجاد تحولات گسترده در محیط های کار، چالش ها و فرصت های منحصر به فردی در زمینه امنیت شغلی ایجاد کرده است. برای حفظ امنیت شغلی در دنیای هوش مصنوعی، لازم است که:
- تدابیر امنیتی مناسب در سازمانها اجرا شود و بهروز رسانی شود.
- حریم خصوصی کارکنان و مشتریان محافظت شود و استفاده از داده های حساس با دقت مدیریت گردد.
- تصمیمات الگوریتمی عادلانه و بدون تبعیض اعمال شود.
- کارکنان با آموزش های مناسب برای تطابق با تغییرات مهارتی آماده شوند.
- هماهنگی بین صنعت و دولت در ارتقاء استانداردها و قوانین امنیتی حائز اهمیت باقی بماند. با این اقدامات، میتوان بهبود امنیت شغلی را در دوران پیشرفت هوش مصنوعی تضمین کرده و به سازمان ها کمک کرد تا از فواید این فناوری به بهترین شکل بهره مند شوند.
روش تحقیق
در این پژوهش هوش مصنوعی و امنیت شغلی بررسی میشود که از روش کتابخانه ای و مروری بر مطالعات انجام شده در این زمینه پرداخته شده است. تلاش پژوهشگران بر این بوده تا با استفاده از مطالعات انجام شده در این خصوص به جمع بندی و مرور مطالعات گذشته پرداخته شود.
نتیجه گیری
تفکر استراتژیک و هوشمندانه سازمان ها در امنیت شغلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. افراد مسئول باید به روز بمانند و به سرعت با تحولات در حوزه هوش مصنوعی آشنا شوند. همچنین، ارتقاء فرهنگ امنیتی در سازمان ها، با تأکید بر آگاهی کارکنان از تهدیدات هوش مصنوعی و اهمیت رعایت تدابیر امنیتی، امری اساسی است.
استفاده هوشمند از فناوری هوش مصنوعی در تدابیر امنیتی، بهبود نظارت و پاسخ به حملات را تسهیل میکند. تجمع و تحلیل داده ها به شیوه هوشمند، سرعت بخشی در تشخیص و پاسخ به تهدیدات امنیتی خواهد داشت. در کل، درک عمیق از روند ها و چالش های هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار ارتقاء و نیز توجه به جنبه های اخلاقی و حقوقی مرتبط، به سازمان ها کمک میکند تا با اطمینان و اعتماد به خود، از مزایای این فناوری بهره مند شوند و امنیت شغلی را تضمین نمایند.
همچنین، توسعه راهکارهای نوآورانه و پیشگیرانه در زمینه امنیت هوش مصنوعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آنالیز مداوم تهدیدات، تحقیقات پیشرفته و ارتقاء تکنولوژی های دفاعی، به سازمان ها این امکان را میدهد که به موقع به تهدیدات جدید پاسخ دهند و از امنیت شغلی حفاظت کنند.
همچنین، ترویج همکاری بین صنعت، دولت و تحقیقات دانشگاهی در زمینه امنیت هوش مصنوعی اهمیت زیادی دارد. تبادل اطلاعات و تجربیات میان این سه بخش، میتواند به بهبود تدابیر امنیتی و ارتقاء دانش جامعه برای مقابله با چالش های هوش مصنوعی کمک کند.
در نهایت، افزایش آگاهی کارکنان از خطرات امنیتی هوش مصنوعی و آموزش های مناسب برای ایشان، به تقویت امنیت شغلی و جلوگیری از حملات مخرب میپردازد. سازمان ها باید سیاست ها و فرآیند های مدیریت ریسک را به روز نگه دارند و به سرعت با تغییرات فناوری هوش مصنوعی سازگار شوند تا امنیت کارکنان و اطلاعات سازمانی را تضمین نمایند.
